Welkom

Welkom op de website van La Vita Bella

Hallo, ik ben Laura, 42 jaar en heb meerdere passies waarvan 1 de Cane Corso is.
In 2006 kocht ik mijn 1e Cane Corso met stamboom en in januari 2008 werd mijn 1e nestje geboren.

Op dit moment delen wij ons leven met 9 Cane Corso's.
Esparta,Jale, Life (dochter Bibi), Karma (dochter Esparta), Ivy (dochter Jale 1e nest), Daley (Dochter Ivy 1e nest) zitten binnen, Bibi (import Spanje)is onze waakhond en leeft net als Ice (Dochter Karma) en Chima (import teefje uit Italie) buiten waar zij afgewisseld verblijven in hun eigen kennel of in de buitenren, regelmatig met de andere teven samen.
Daarnaast heb ik nog 2 honden bij geweldige gastgezinnen wonen; Jushi en Kayne.

Ik ben heel blij met deze gastgezinnen, omdat ik op deze manier mijn passie voor de Cane corso kan voortzetten!
Gelukkig ben ik vooral met het feit dat hierdoor fijne en goede vriendschappen zijn ontstaan, iets waar ik erg dankbaar voor ben.
In het verleden koos ik regelmatig voor een gastgezin, omdat ik graag verder wilde met de Cane corso en ik niet alle tijd en ruimte had om uit ieder nestje 1 of 2 pups thuis aan te houden.
Vanaf 2023 werk ik niet meer met nieuwe gastgezinnen, de honden die hier geboren worden, worden normaal gesproken verkocht en soms zal ik er thuis nog 1 aanhouden om de kennel te versterken.
Ben van mening dat alle honden die ik zelf wil aanhouden en de honden die ik fok, een fijn thuis en veel aandacht verdienen.

Ik vind het heel belangrijk dat al mijn honden iedere dag genoeg beweging en persoonlijke aandacht krijgen.
Een andere hobby van mij is wandelen en dagelijks wandel ik dan ook tussen de 10 en 20 kilometer hier door de bossen en in de buurt.
We genieten hier samen ontzettend van.
Omdat ik vanaf oktober 2024 ook geen opvang meer biedt aan Cane Corso's heb ik de grote ren met mooie vijver weer helemaal beschikbaar voor mijn eigen honden zodat ze altijd genoeg beweging en uitdaging krijgen, ook als ik een dagje andere werkzaamheden heb.

Onze trouwdag 28-08-2020 met onze Cane Corso Luciana (R.I.P 2021)

Ik met Luciana, Editha en Fabio in 2010

Luciana, Editha en achteraan Zillion in de sneeuw in 2012

In de lente van 2011 heb ik de liefde van mijn leven leren kennen, Pieter!
Hij kan goed overweg met mijn honden en weet wat ze voor mij betekenen, dat zij meer dan alleen een hobby zijn.
Vanaf april 2013 wonen wij samen in het ouderlijk huis van Pieter in Sint Oedenrode met een enorme tuin en het bos + andere wandelgebieden op loopafstand.
Een droomplekje voor ons en de honden :)
Pieter en zijn vader runnen een melkveebedrijf aan huis, ik draag zorg voor onze 3 kinderen, alle honden, 3 pony's, 1 paard, de katten en konijnen.
We hebben 3 prachtige kinderen samen, onze oudste zoon is Reaven (2013), daarna komt Ranomi (2015) en als laatste Romee (2017).
Samen proberen wij ervoor te zorgen dat onze kinderen en honden niets tekort komen, ze zullen samen liefdevol opgroeien.

Hoe het begon;

Mijn allereerste hondenliefde was Sando, de hond van de buren.
Deze prachtige en lieve hond was altijd buiten en er werd niks met hem gedaan. Geen lange wandelingen, trainingen en knuffels kreeg hij van zijn baasjes, hij werd alleen door hen gevoerd.
Ons mam haalde hem regelmatig op en dan kreeg hij bij ons lekkere koekjes, veel aandacht/ knuffels, een goede borstelbeurt en een wandeling door de buurt.
Ook mocht hij ons regelmatig mee gaan ophalen van school, het was echt een kindervriend en wist ons precies te herkennen tussen alle andere kinderen.
Door hem raakte ik nog meer geintereseerd in honden en wist toen al dat ik in de toekomst zeker 1 hond wilde.

Mijn 1e hondje kreeg ik tijdens het kerstfeest van 2000, ik had 2e keus uit dit nestje en koos voor het meest kleine en zwarte hondje.
Ik noemde hem Jodan. Door hem ben ik echt besmet met het honden virus.
Jodan was een kruising Yorkshire terrier, een superlief, vrolijk en erg aanhankelik hondje.
Iedereen die hem leerde kennen was weg van hem, Jodan was dan ook een echte charmeur :)
Helaas hebben we Jodan net voor zijn 16e verjaardag in moeten laten slapen.
Jodan was een wereldhondje, zo lief voor alles en iedereen.
Hij wordt enorm gemist...

Na Jodan kwam in 2002 King, een Rottweiler, die in Belgie bleef op het moment dat ik weer naar Nederland terug verhuisde.
Ik ging alleen wonen in een dorpje buitenaf en ik wilde graag een mooie, lieve, maar vooral ook een hond die goed kon waken.
Ik was op bezoek bij kennissen toen ik dat vertelde en zij wisten nog wel een nestje kruising Cane corso x Presa Canario puppies.
Daar ben ik meteen gaan kijken en had 1e keus. Ik koos een mooi gestroomd reutje en noemde hem Tiesto,vernoemd naar mijn favoriete Dj.
Hij groeide uit tot een mooie, zeer lieve, soms dominante reu met een geweldige uitstraling.
Helaas heb ik hem op 3 jarige leeftijd moeten laten inslapen vanwege LPC en zware artrose.
Maar door zijn top karakter en super uitstraling was ik helemaal verliefd geworden op het stukje cane corso in hem!

In de tussentijd kwam Joy ook bij ons wonen, zij was een kruising Chihuahua en kwam uit Turkije, ze is via een stichting naar Nederland gehaald omdat ze daar samen met haar broertjes en zusjes zwaar verwaarloosd en mishandeld was gevonden.
Met veel liefde en heel veel geduld heb ik haar proberen te socialiseren en ben met haar voor het eerst bij hondenclub HCOW gaan trainen.
Dit beviel ons beide zo goed dat we verder zijn gaan trainen en op een gegeven moment ook regelmatig wedstrijden liepen.
In 2011 hebben we zelfs mee mogen doen aan het NK Gedrag en gehoorzaamheid, heel bijzonder om dat een keer mee te mogen maken!
Joy en ik hadden een hele speciale band, zij was mijn schaduw.
Waar ik was, was zij.....altijd in mijn buurt...
Een lieverd, soms een pittige tante naar andere honden, maar zo ontzettend braaf en gehoorzaam naar mij toe.
Op 23-12-2015 kwam 1 van mijn grootste nachtmerries uit, Joy werd voor mijn ogen doodgebeten door Dani. (Geimporteerde reu uit Roemenie)
In hondentaal eigenlijk geen hele vreemde reactie....maar het heeft mij wel doen besluiten om Dani te herplaatsen.
Mijn kijk op honden is door dit voorval helaas wel veranderd, maar door veel fijne gesprekken met vrienden, andere fokkers en specialisten kon ik toch verder met dit mooie ras.
Ze hadden mij immers in al die jaren al zoveel plezier gegeven, dat ik door dit ene voorval niet zomaar kon en mocht stoppen, had al zoveel opgebouwd..
Ik mis haar enorm.....maar gelukkig heb ik heel, heel veel mooie herinneringen aan haar...

Editha, DE hond waar het allemaal mee begon!
Mijn 1e echte Cane corso met een goede stamboom, het was meteen liefde op het 1e gezicht!
Ook met haar ben ik actief gaan trainen, samen deden we ook mee aan gehoorzaamheidswedstrijden, en met succes; In 2008 is ze zelfs 1e en 2e geworden!!
Editha heeft op zeer jonge leeftijd al haar GG1 diploma gehaald en we hebben getraind tot het hoogste niveau GG3.
Bij haar is mijn passie voor het fokken ontstaan, zij heeft mij 3 prachtige nesten gegeven en dankzij haar is mijn kennel ontstaan.
Helaas hebben we haar in september 2015, op 9,5 jarige leeftijd moeten laten gaan, ze had een tumor in haar buik.
Ik mis haar iedere dag, mijn roedelleidster, mijn maatje, mijn vriendin....
Een hond waar ik er 100 van kan hebben vertel ik altijd tegen iedereen, 1 waar ik mee kon lezen en schrijven.






Eind 2006 kwam Fabio (Fabiano Felio / halfbroer Editha) erbij, een lieve, rustige, grappige en macho reu die zich super ontwikkeld heeft.
Omdat hij LPC en atrose had, hebben we besloten hem niet in te zetten voor de fok en is hij gecastreerd.
Trainen vond hij niet echt leuk, daarintegen deden we soms pakwerk met hem, dat vond hij echt geweldig!!
Ook deden we soms mee met Raduno's en shows voor honden die een foutje hebben,dit deed hij het vaak erg goed, heeft mooie rapporten en won regelmatig een prijs!
Fabio was in alle opzichten een echt reu, een echte macho die mij en de rest van zijn roedel goed heeft beschermd.
Hij was erg waaks en zou nooit zomaar iemand binnen laten, ook liet hij duidelijk weten of hij je mocht of niet.
Eind 2016 hebben we hem in laten slapen.
Een hond die mij de Cane Corso echt heeft leren kennen, de hond waardoor ik enorm veel respect voor dit mooie ras kreeg.
Zeker geen makkelijke hond, maar wel een goede leermeester.
Ik ben erg dankbaar dat hij in mijn leven is gekomen!






Mijn 2e nestje kwam ter wereld op 21 februari 2009 en er bleef 1 teefje over die ik in 1e instantie in een gastgezin wilde plaatsen.
Ik heb veel reacties gekregen, maar niemand voldeed aan mijn eisen..
Uiteindelijk heb ik ervoor gekozen om Luciana (zo had ik haar inmiddels genoemd) zelf te houden.
Ze paste immers erg goed in mijn roedel en ik raakte erg snel aan haar gehecht ;)
Inmiddels heeft Luciana al veel van dromen doen verwijzelijken!
Ze kan heel goed overweg met honden die ze goed kent en vooral Fabio was haar beste vriend, ze luisterd heel goed is hele mooie en actieve hond.
We hebben flink getraind en Luciana luisterd prima, maar ik heb gemerkt dat ze gauw verveeld is en liever iets anders met mij doet.
In de ring is Luciana op haar best, ze is echt een showhondje die daar echt plezier in heeft en met veel allure door de ring loopt.

In 2011 is Luciana Nederlands en Internationaal kampioen geworden, een droom die uitgekomen is en iets waar ik ongelofelijk trots op ben!
Luciana is inmiddels met pension, ze heeft me 2 prachtige nesten gegeven en geniet hier van haar oude dag!







Een gouden trio, een tijd die ik nooit zal vergeten!

In juni 2012 werd het 1e nestje van Luciana geboren en uit dit nestje hebben we Ushi aangehouden.
Ushi is gaan wonen bij gastgezin Joukje, waardoor een hele bijzondere vriendschap is ontstaan.
Door Ushi hebben we samen hele mooie, soms verdrietige maar vooral hele bijzondere dingen meegemaakt.
Ook Ushi is nu met pensioen, ze heeft ons 3 geweldige nesten en mooie herinneringen gegeven.





In 2014 heb ik 2 Cane Corso reuen geimporteerd; Perun de La Mirage de Torellas uit Spanje en E Magico L'Antico Nobile (Dani)uit Roemenie.
Helaas bleek in 2015 nav rontgenfoto's dat Perun LPC heeft aan beide ellebogen waardoor ik hem helaas niet kon inzetten om mee te fokken.
Ik heb besloten om hem te herplaatsen, hij is bij de meest geweldige mensen terrecht gekomen, Age en Anita in Friesland die al een Cane Corso van mij hadden (Barros).
Perun leeft daar als een prins, dus ik ben ontzettend blij dat hij daar zijn gouden mandje heeft gevonden.

Dani heb ik uit Roemenie gehaald om als dekreu te gebruiken voor Ushi, in maart 2015 is zijn 1e nestje geboren, prachtige pups!
In 2023 is hij helaas overleden.

In 2015 heb ik 2 teefjes geimporteerd, Brainstorm de La Mirage De Torrellas uit Spanje (zelfde fokker als Perun) en Esparta De Guardianes Del Cierzo, ook uit Spanje.
Beide teefjes zijn inmiddels met pensioen en genieten hier van hun oude dag.
Ushi heeft in maart 2015 + 2016 en in de zomer van 2017 een nestje gekregen, helaas is zij in 2022 overleden aan ouderdom..
Ze heeft ons veel mooie, maar vooral ook gezonde pups gegeven met heerlijke karakters!





Mijn kennelnaam heb ik aangevraagd in 2008 en de naam werd : `La Vita Bella Di ´, wat betekend : ´Het mooie leven van ´ .
Ik heb voor deze naam gekozen omdat ik graag wil dat alle honden die bij mij leven en bij mij geboren worden, een mooi leven krijgen!
Vele nestjes dragen de naam La Vita Bella voor zich en wat is het genieten om dit moois mee te maken, van de geboorte tot de dag dat ze naar hun nieuwe baasje gaan!

Gezondheid staat bij mij bovenaan, daarnaast natuurlijk ook het karakter en probeer ik zoveel mogelijk Cane Corso's volgens de rasstandaard te fokken.
Maar ik zeg altijd 'liever een paar minder mooie in het nest maar wel allemaal gezond, dan alleen maar 'kampioenen' die iets mankeren.
Ik hou van open en eerlijkheid, ik streef naar het beste en daarmee maak ik het vaak voor mezelf (en soms ook anderen) erg lastig.
Zelf leg ik de lat erg hoog, verwacht dat ook van anderen maar wordt daar helaas nogal eens in teleurgesteld.
Maar zolang ik mezelf in de spiegel kan blijven aankijken, ga ik 100% voor dit mooie ras.
Ook heb ik een hele fijne vriendengroep om mij heen die me scherp houden, me aanspreken en hun mening durven geven als ik kan blijven hangen over iets wat me dwarszit in het fokkerswereldje.
Dat waardeer ik heel erg en hoop dat deze groep mensen alleen nog maar groter wordt, zodat de kwaliteit van de CC in NL omhoog gaat!

In december 2016 ben ik geslaagd voor het diploma 'Vakbekwaamheid Honden en Kattenbesluit'.
Ik vond het een pittige opleiding , behoorlijk moeilijk te combineren met ons gezin, mijn werk en de honden maar het is me toch gelukt.
Iets waar ik toch wel erg trots op ben!
Hoop in de toekomst nog een heleboel seminairs te volgens en misschien nog wat cursussen, maar de eerste jaren ligt de focus vooral op ons gezin en genieten van onze honden en nestjes pups.



Dat was het verhaal in grote lijnen, ik wens iedereen op deze site veel lees en kijkplezier.
Heeft u nog vragen en/ of opmerkingen, dan hoor ik dat graag! Ook zou ik het erg leuk vinden als u een berichtje achterlaat in het gastenboek!

Groetjes Laura